Tatuaż (nie)winny
„Wszystko wolno, ale nie wszystko przynosi korzyść. Wszystko wolno, ale nie wszystko buduje” (1Kor, 10:23 ). Żyjemy w czasach, w których to, co kiedyś kojarzone było ze złem, teraz jest uznawane za dobre. Czy tatuaże są złe, czy to tylko stereotyp? Na ławie oskarżonych – tatuaż, a to fragment rozprawy.
Akt oskarżenia:
Tatuaż jest formą modyfikacji ciała polegającą na wprowadzeniu tuszu do skóry właściwej, aby zmienić pigment skóry. Pierwotnym znaczeniem tatuażu były obrzędy rytualne. W starożytności o tatuażach wśród plemion celtyckich pisał Juliusz Cezar w 5 księdze dzieła O wojnie domowej. W średniowieczu, autor muzułmański, Ahmad ibn Fadlan opisał tatuaże wikińskie. Przez kolejne wieki w Europie i Ameryce tatuaż uważany był za tabu dozwolone jedynie w subkulturze więziennej oraz światku przestępczym.
Kontrargument: Są tacy, dla których tatuaż ma głęboki sens - mam na myśli egipskich chrześcijan, którzy tatuują na nadgarstku krzyż i do dzisiaj za przynależność do Chrystusa umierają. Ten tatuaż świadczy o ich wierności Chrystusowi i mówi, że prędzej pójdą na śmierć, niż wyrzekną się wiary. Taki tatuaż to wielkie świadectwo współczesnych męczenników za wiarę. Nie róbmy więc sobie ozdoby z symboli naszej wiary, bo te symbole to krew świętych. Gdybyś żył w Egipcie, nie bałbyś się odsłaniać tatuażu w obecności radykalnych islamistów?
Argument: Robiąc tatuaż, przerywasz ciągłość skóry i powstaje rana. W czasie zabiegu istnieje ryzyko zakażenia groźnymi wirusami, takimi jak HIV, HBV czy HCV, a związki chemiczne zawarte w tuszach mogą być rakotwórcze.
Kontrargument: Przy wyborze studia tatuażu należy dochować staranności w sprawdzeniu kwalifikacji tatuującego, warunków higieny w studiu, używanych akcesoriów (sprzęt i barwniki). Jeśli się już upierasz na tatuaż - proponuję zmywalny, wykonany henną. Ma tę dodatkową zaletę, że za każdym razem możesz mieć inny wzór.
Argument: Tatuaże podlegają pod pojęcie samookaleczenia. „Nie będziecie nacinać ciała na znak żałoby po zmarłym. Nie będziecie się tatuować. Ja jestem Pan!” (Kpł 19, 28).
Kontrargument: Apostoł Paweł przypomina nam, że prawa Starego Testamentu stworzone zostały przez Boga, by poprowadzić ludzi do Chrystusa. Gdy Chrystus objawił się i dał nam całkowitą wolność, nie jesteśmy już pod prawem, by zyskać w Jego oczach uznanie. Ten konkretny nakaz dotyczył wprost pogańskiego obrzędu - religijnej formy żałoby. Praktyka wykonywania głębokich blizn na twarzy, ramionach oraz nogach w czasie żałoby, była bardzo popularna pośród pogan i uznawana za oznakę szacunku dla tych, którzy odeszli. Dzisiejsze tatuowanie jest bardziej własną ekspresją tego, co dla nas ważne oraz w pewnym sensie ozdobieniem naszego ciała i w naszym kontekście kulturowym nie ma powiązania ze złym czy fałszywą wiarą.
Argument: Tatuaże są zniekształcaniem ciała skierowanym nie dla jakiegokolwiek dobra, czy to ciała czy duszy. Czy dopuszczalne jest zatem przeprowadzenie takiej kosmetycznej deformacji bez jakiegokolwiek obiektywnego celu, jedynie z tego powodu, iż ktoś po prostu chce tego dokonać?
Kontrargument: Jeśli mielibyśmy być w tym temacie spójni, powinniśmy także zabronić przekłuwania uszu, korekcji płaskostopia, obcinania włosów, doczepiania paznokci, korzystania z solariów lub chodzenia do ortodonty. Wszystkie te zabiegi modyfikują nasze pierwotnie stworzone ciała w sposób nieodwracalny.
Podsumowując: Tatuaż to decyzja na całe życie, która powinna być bardzo przemyślana. Niektóre pytania wymagające odpowiedzi przez wykonaniem tatuażu:
- Czy jestem w wieku, w którym prawo zezwala na wykonanie tatuażu?
- Jeśli mieszkam z rodzicami, czy oni wyraziliby zgodę na mój tatuaż?
- Czy wciąż chciałbym mieć na ciele ten wzór, gdybym był o wiele starszy?
- Co jeśli mój przyszły mąż/żona nie zechcą takiego wzoru na moim ciele?
- Czy wzór będzie wykonany w miejscu widocznym w codziennym życiu? Wielu ludzi niesprawiedliwie ocenia innych z powodu ich tatuażu. Pomyśl o tym!
- Czy ten wzór przyniesie Bogu chwałę?
- Czy jestem w pełni przekonany w moim sumieniu, że tatuaże są w porządku dla wierzących?
- Czy nie przeszkodzi mi to w przyszłosci w wykonywaniu zawodu ?
Tatuaż nie jest dla każdego. Zarówno w tej, jak i w wielu innych sferach, są szczerze wierzący ludzie, którzy mają różne przekonania na ten temat. Jakkolwiek wierzysz, mam nadzieję, że pozostawisz pełne łaski pole dla innych, którzy mogą czuć inaczej niż Ty. Jako nowotestamentowi naśladowcy Jezusa nie jesteśmy pod zakazem w temacie osobistego ozdabiania ciała. Tatuaże o chrześcijańskim znaczeniu wzbudzają pytania o wiarę i dają możliwość oddania Bogu chwały przez zwiastowanie Ewangelii o Jego miłości do tych, którzy jeszcze nie są z Nim pojednani.